Eerste reisverslag vanuit Cyprus!

Hallo lieve lezers;

Eindelijk hier een berichtje van ons op de site!
Velen van jullie keken natuurlijk al met spanning uit naar onze avonturen.
We hebben elkaar wel deze reis beloofd om het onszelf wat gemakkelijker te maken
en iets korter te zijn van stof!

Dinsdag 12 juni is onze reis begonnen en we zijn in ieder geval op Cyprus aangekomen!
En nu voor het eerst internet en ook nog een tafel om aan te typen.
Momenteel zijn we in het plaatsje Polis aangekomen en verblijven hier maandag- en
dinsdagnacht. Vanavond super lekker gegeten in een luxe restaurant bij de haven;
en dat voor nog geen 25 euro per twee. De porties waren nog eens zo groot als die van Marco
en we kregen nog een mega-bord met fruit gratis! Het kopje cappuccino was aantrekkelijk;
echter geen klein gaatje meer voor te vinden!

We zullen bij onze eerste dag beginnen en dat was Dinsdag 12 juni.

Onze vakantie in Nederland was Zaterdag 9 juni begonnen; zodat we een paar dagen ruimte hadden om onze koffers te pakken en de nodige voorbereidingen te treffen.

Voor degenen die ons kennen weten dat we altijd te weinig tijd hebben.
Marcus zegt dan ook meestal tegen zijn Kaatje; “ Wij staan er om bekend om het onmogelijke;
mogelijk te maken.”!
Dus Zondag de 10e lekker rustig thuis relaxen op de bank!
Ja, ja grapje zeker!
Op zaterdag nog boodschappen doen. Marco had namelijk nog een kookdemonstratie in Stramproy.
Onze keuken; zo nieuw als hij is; was nauwelijks terug te herkennen; omdat alle apparaten op volle toeren draaiden en 1 paar handen in de keuken niet genoeg was.
Gelukkig was het erg leuk om te doen en het mag gezegd worden;
Complimenten voor de kok!
En een kookboek is echt niet voor Marco weggelegd; want dat is tot mislukken gedoemd.
Het is erg belangrijk dat zijn eigen creativiteit en gevoel hier voor gebruikt wordt!
Echter ook hier geldt; Ha Ha Marcus weet een onmogelijk gerecht om te bouwen tot iets;
wat binnen de kortste keren met heel veel smaak en ongeloof verorberd is!

Marco heeft zowel zijn Kaatje; als de eigenaresse van “ de Kazerij” en de bewoners van Stramproy
weer versteld doen staan met zijn overheerlijke hapjes. De demonstratie was zelfs internationaal;
dus zijn talenknobbel en zijn eeuwig geduld kwamen goed van pas! Zekers voor herhaling vatbaar!


Eindelijk was het dan zover! Dinsdag de 12e klaar voor de reis naar Schiphol.
Wel nog even de laatste boodschappen doen en gelukkig kwam er ook nog een verlossend smsje
van de opticien; Kaatjes reservebril was ook klaar! Dus met 2 paar reservelenzen en een reservebril;
en natuurlijk ook de brillen van Marcus; zijn we van een optimaal zicht verzekerd.
En ook nog thuis klaar gekregen wat op het programma stond.

Het was zekers niet zonnig; de reis naar Schiphol. Er is onderweg menige bui gevallen.
Ondanks dat we ‘s morgens na elven wegwaren; kwamen we rond half 1 op Schiphol aan; dus 13.00u bij Smart Parking was een goede gok!

Wij hadden weer eens geluk; want Arke Fly deed mee aan een pilot! Nu hebben we in onze huidige
banen niet zo’n goede ervaringen met deze proefmonsters. Kaatje was wel in voor iets nieuws; terwijl Marcus wel wat huiverig was. We konden namelijk al inchecken en dat honderden meters van het hoofd gebouw van Schiphol. Na het verkrijgen van onze boarding pas en het inleveren van onze koffers (die,nee niet te vol waren). Konden we met de bus relaxed richting Schiphol. Echt een aanrader dus.
Eenmaal daar het volgende experiment, de automatische paspoort check. Eerst moesten we onze boarding pas door een scanner halen waarna we weer een volgend poortje in moesten.
Met diverse afbeeldingen op het scherm werd getoond hoe je jou paspoort door die scanner moest halen. En yes allebei zonder problemen erdoor.
Op Schiphol hebben we nog een hapje gegeten en werden we in het Engels aangesproken. Kaatje vroeg zich al af waarom wij nu altijd in Engels aangesproken werden en andere mensen in het Nederlands. Zien we er zo buitenlands uit?

Deze keer werd onze tas er niet uitgehaald (met al ons apparatuur) echter liep Kaatje zo het poortje schuin voorbij, met de door haar gevonden kortste weg was de douane niet zo blij en moest ze alsnog door de deur. Marcus moest zijn nieuwe schoenen nog even uitdoen, schijnbaar toch nog iets van metaal aanwezig.

Na een zeer rustige vlucht van ongeveer meer dan 4 uur, waren we er sneller als gepland.
Ook onze roze reistassen van vorige jaar hebben het overleefd en zijn goed aangekomen.
Nu de firma zoeken voor onze auto, en 15 minuten later hadden we de sleutels in onze handen van wederom een nieuwe auto. Helaas geen Toyota echter een Renault.
Ruim zeker en daar kunnen we het mee redden de komende dagen.
Tja en dan het links rijden, dat is even lastig zeker een verkeersplein nemen. En meteen in het donker!
Gelukkig was het rustig op de weg en kon Marcus even oefenen.
Nu de weg naar ons hotel nog, nadat we de gehackte Igo navigatie hadden geïnstalleerd, op zoek naar onze slaapplaats!
De buurt werd steeds grilliger en we keken elkaar al aan met de een blik; “toch niet hier!!” Nou ja misschien ziet het er van binnen beter uit.
Eenmaal de sleutel; richting kamer. En dat was schrikken!!!
Dit hadden we nog niet meegemaakt, de kamer was totaal in verval. Een matras met uitstekende veren, scheef hangende deuren, vies, kortom een nachtmerrie.
Als het zo moest dan graag een ticket retour Nederland, want hier 3 nachten slapen, zeker niet!.

Na telefoontjes gepleegd te hebben naar die mutsen van Holland International werd er een oplossing beloofd. Tja we gingen nog liever in onze auto slapen.
We konden niets meer eten en nadat we aangegeven hadden zo niet te kunnen slapen, kregen we te horen dat het hotel vol zat, geen andere kamer dus. En werden echt afgeblaft.
Dat kon er nog wel bij....wederom aan de telefoon, hier waren we duidelijk op gewezen door ons reisbureau gezien onze ervaring met één hotel vorig jaar in Spanje.

Ze beloofde echt om een oplossing te bieden. Na een nacht brak te hebben geslapen aan het ontbijt.
Verschrikkelijk, Mike zou zeggen dit geef ik nog niet eens aan mijn perd.
Wegwezen dus in afwachting van het telefoontje van Holland International. En zijn de buurt maar wat gaan ontdekken; daar we niet wisten of we moesten verhuizen.
Samen zijn we gestopt bij een Kamelenpark waar we een rit hebben gemaakt op een Kameel.
Kaatje is weer een ervaring rijker en vond het geweldig nadat de eerste schrik (van het opstappen) was gezakt.
Kort daarna de telefoon, weer een heel gesprek met Holland International; ze wilden ons toch nog proberen te proppen in dat hotel, echter dan ken je Marcus wel. Die laat het er niet bij zitten en na een heftig gesprek werd er geprobeerd onze reis eerder door te schuiven naar ons volgend hotel.
Nee; duidelijk dit hotel is rijp voor de sloop met eigenaar en al; als het aan ons ligt.
Een oudere man met een grimmig gezicht bleek de eigenaar.Hij bemoeide zich ook overal mee!
Later hebben we hem lachend “de brullende leeuw” genoemd!
Of het toeval was wisten we niet; echter een dag later had Kaatje een klein stevig rugzakje nodig
om wat vloeibaar vocht in te vervoeren; en wat stond er achterop? Jazeker, een brullende leeuw!

Dit verslag wordt vervolgd; bedankt alvast voor de belangstelling. We gaan nu slapen!
Tot volgende keer!

Groetjes Marcus en Kaatje vanuit een snikheet Cyprus; ruim 35 tot 38 graden en ook wat drukkend vandaag. Gelukkig nu airco kunnen kopen in ons hotel!