Van Phoenix naar Flagstaff

Vanmorgen scheen het zonnetje vroeg door de gordijnen. Marco was al vroeg op en ondertussen draaide Adrie zich nog een keertje om.
Vandaag is de route van hotel naar hotel niet echt groot, slechts 225km echter moeten we omwegen maken om te meteoor krater te bezoeken en de Walnut Canyon .

Ondertussen dat Adrie op het bedje uit ligt te rusten van de reis die hij grotendeels het meest heeft gereden, typt Marco en verslag van vandaag.
Nadat we spookstad Phoenix uitgerede zijn hebben we de navigatie geprogrammeerd op Sedona. Dit is een soort western stadje met mooie film achtergrond die de natuur ons heeft gegeven.
Verder is het echt een kunstenaars stadje en dat kan je zien aan de wat de winkeltje te bieden hebben. Marco heeft daar nog wat gekocht voor zijn Kaatje en zijn nichtje Laura.
Moeilijk want veel is echt flut wat ze verkopen maar denk wel iets moois uitgezocht.

Adrie was nog steeds aan het zoeken voor een zonnebril in de stijl van de Matrix film, en kon maar niet slagen voor een kaart die hij wilde versturen……
Twee jaar geleden hebben we daar ook een korte stop gemaakt. Hoewel we even moesten zoeken omdat we op een andere manier binnen kwamen als toen.
Nu hebben we daar een sandwich gegeten en wat gedronken , en ja zoals op zijn Amerikaans mogen ze er zijn !! Nog net met 2 handen vast te houden !!

Na ons zelf wat bij te tanken zijn we door gereden om de meteoor krater te zien.
Dit is een gat van een enorme omvang midden in de woestijn….echt midden in de niks!!
Na een tocht dwars door de natuur zijn we aangekomen in een woestijn achtergrond met 1 lange weg naar de Krater.

Eenmaal aangekomen hebben we de nodige foto’s gemaakt.
Ja voor vele is dat mijn landingsplaats geweest omdat ik volgens mijn vrienden niet van deze planeet kom…..haha. Ja dus bekend gebied voor Marco.
En het was dan ook wel duidelijk dat hij daar vandaan kwam want we kwamen al minstens 3 personen tegen met hun arm in het gips……..Ja de zwaarte kracht he!!
Nadat een Japanse oude dame een foto van ons heeft gemaakt moesten we rest van de foto’s weer zelf maken…..ja de Amerikaanse stijl he lekker lui.
Het museum was niet zo veel een paar beeldschermpje ,gillende kinderen en knopjes die niet werkte.
De man die onze kaartje afscheurde bij het begin was zo enthousiast dat we helemaal uit Nederland kwamen en dat gat in de grond toch even wilde bekijken……Ja dat heb je in Nederland niet ….
Nee dat klopt maar wij hebben de Efteling haha…..

Daarna onze auto weer opgepikt en heeft Marco plaats genomen achter het stuurwiel.
Want ons volgende doel was de Walnut Canyon. Een national monument en eindelijk konden we de pas gebruiken die Marco had gekregen van een oud collega.
Dit is een speciale pas die kost normaal 80 dollar en geeft toegang tot alle National parks hier in de USA . Eenmaal aangekomen bleek dat ze het al voor een groot gedeelte hadden gesloten. Echter ons kent ons en wij willen dus wel foto’s en dat is ons dan ook gelukt…..
(In de bergen bevinden zich overblijfselen van woningen verstopt)
Hier leefde ooit de Pueblo Indianen en de geesten van hun voorvaderen waren hier nog steeds rond.
Na een kort bezoekje zijn we aangereden richting ons hotel (Flagstaff) niet ver daar vandaan.
En eindelijk een wc waar je niet gelijk met je kruis in het water hangt…..
Zo dadelijk nog even kijken of we een tentje kunnen vinden waar we wat kunnen eten…en voor het eerst is het frisjes buiten.

En hopelijk zijn onze brilletje genoeg van sterkte om de weg terug te vinden hahaha
Morgen een hele lange rit naar Las Vegas dus een rit van 400km…..

PS foto's plaatjsen we straks als onze buikje vol zitten..

groetjes