Tentenkamp
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Adrie, Hanneke, Marcus en Kaatje
02 Oktober 2009 | Peru, Lima
Hé hallo allemaal,toch internet gevonden......
Donderdag was dus het vertrek voor de trekking. Eerst kwam de bus een uur te laat. Tja, we zitten tenslotte in Zuid-Amerkia. Eerst zijn we naar Moray gebracht waar we de terrascircels van de Inca`s hebben bekeken. Ze gebruikte die om uit te zoeken wat de beste conditie`s waren voor de teelt van gewassen. Daarna begon de trekking die ongeveer 4 uur zou duren. In het begin ging het lekker, genieten van de zon en natuur. (hier is het nog zo´n 25gr, jaloers???) Op een gegeven moment gingen we van het pad af en werd het steiler en smaller. We liepen over maisvelden en heuvel op en heuvel af. Af en toe was het zo moeilijk en hoog dat er verschillende mannen vd groep op bepaald stukken moesten staan om de rest verder te helpen. Mijn voet vond dit niet zo leuk... Het tempo lag dan ook behoorlijk hoog en ik ging steeds meer achteraan hobbelen wat als nadeel had dat als de groep even op ons wachtte ze meteen weer verder gingen als we bij waren. Gevolg: zij hadden kunnen rusten, wij niet. Op een gegeven moment zei de gids dat er een erg zwaar stuk kwam en dat de mannen achteraan moesten lopen om de vrouwen te helpen....Het was een héél smal paadje super steil zigzaggend tegen een bergwand omhoog. Er was niets om ja aan vast te houden, niets wat als trap kon doorgaan (glad dus) en een harde wind zodat je af en toe dacht dat je van de berg afgeblazen werd. Levensgevaarlijk...Boven aangekomen ff uitblazen en weer verder in dat hoge tempo. Na een tijdje kwamen we bij de Salinas de Maras. Dat zijn zoutmijnen daterend uit de pre-colombiaanse tijd. Erg mooi om te zien, lijkt wat op Pamukele in Turkije. Na 3 uur lopen(geen 4 dus) waren we al weer bij de bus. Ons vermoeden is dan ook dat de gids dmv die steile levensgevaarlijke helling wat heeft afgesneden om tijd te winnen om het uur van vanmorgen in te halen.Ook het hoge looptempo wijten we daar aan. Na de lunch zijn we naar Ollantaytambo gereden. Daar is de grootste tempel (ruines) van de Inca´s. Heel veel trappen klimmen maar ook daar hebben we met de gids een hele toer gedaan. Na het verzamelen zou de bus ons naar het tentenkamp brengen. Een héle slechte weg en volgens mij niet voor bussen bestemd. We kwamen dus ook vast te zitten in een kuil. Iedereen moest de bus uit, kwam ie wat hoger, en kon hij toch doorrijden. Hilariteit alom! Bij het kamp aangekomen was het al bijna donker dus snel koppels gemaakt en kregen we een tent aangewezen. Best groot, een betonnen vloer met een soort bungalowtent erop en 2 gewone bedden erin. Ik en m´n slapie hebben eerst de tent geinspecteerd, resultaat: 1 vlieg (niet erg) en een pissebed die nu hemelt. We kregen een Pachamanca maaltijd aangeboden, zoals ze het vroeger klaarmaakte. Een gat in de grond met hete keien erin, daar ging het vlees op en daar weer keien overheen. Dan de aardappelen erop en weer een laag keien. Vervolgens de kruiden met verschillende lagen plastic. Zand erover en dan moest het zo garen. We kregen een houten broodplank en dmv een soort buffet kregen we het eten aangeboden. Het was denk ik maar goed dat we niet goed zagen wat we aten, het viel een beetje tegen. De kip was lekker. (nb er was geen electriciteit dus alles moest bij kaarslicht en/of zaklamp.) Na het eten zijn we maar gaan slapen maar eerst nog een inspectie vd tent. Resultaat: een mini-schorpioen! Ook die is met veel hilariteit gaan hemelen. Snel slapen, dan zien we in ieder geval geen beesten meer....
Vandaag (vrijdag) zijn we na een simpel ontbijt langs de spoorlijn naar het station gelopen. We zijn dus met de trein naar Aguas Calientes gegaan,het dorpje voor Maccu Pichu. Na 2 uur treinen snel naar het hotel gegaan en lekker gedouched want die was in het tentenkamp koud en veel hadden dus nog niet gedouched. ´s Middags waren we vrij maar er moesten nog souveniers gekocht worden (mijn laatste kans) dus dat maar gedaan.
Morgen dus naar Maccu Pichu, waarschijnlijk het hoogtepunt van deze reis. Het kan ook zijn dat dit mijn laatste verslag is, morgen kom ik heel laat in de avond op m´n bestemming aan en de dag daarna ga ik jungelen! (werkwoord dat ik heb uitgevonden heb deze reis) Grote kans dat daar geen internet is.
Mijn verslag wordt natuurlijk wel afgemaakt als ik de kans daar toe krijg...
Tot snel!
Donderdag was dus het vertrek voor de trekking. Eerst kwam de bus een uur te laat. Tja, we zitten tenslotte in Zuid-Amerkia. Eerst zijn we naar Moray gebracht waar we de terrascircels van de Inca`s hebben bekeken. Ze gebruikte die om uit te zoeken wat de beste conditie`s waren voor de teelt van gewassen. Daarna begon de trekking die ongeveer 4 uur zou duren. In het begin ging het lekker, genieten van de zon en natuur. (hier is het nog zo´n 25gr, jaloers???) Op een gegeven moment gingen we van het pad af en werd het steiler en smaller. We liepen over maisvelden en heuvel op en heuvel af. Af en toe was het zo moeilijk en hoog dat er verschillende mannen vd groep op bepaald stukken moesten staan om de rest verder te helpen. Mijn voet vond dit niet zo leuk... Het tempo lag dan ook behoorlijk hoog en ik ging steeds meer achteraan hobbelen wat als nadeel had dat als de groep even op ons wachtte ze meteen weer verder gingen als we bij waren. Gevolg: zij hadden kunnen rusten, wij niet. Op een gegeven moment zei de gids dat er een erg zwaar stuk kwam en dat de mannen achteraan moesten lopen om de vrouwen te helpen....Het was een héél smal paadje super steil zigzaggend tegen een bergwand omhoog. Er was niets om ja aan vast te houden, niets wat als trap kon doorgaan (glad dus) en een harde wind zodat je af en toe dacht dat je van de berg afgeblazen werd. Levensgevaarlijk...Boven aangekomen ff uitblazen en weer verder in dat hoge tempo. Na een tijdje kwamen we bij de Salinas de Maras. Dat zijn zoutmijnen daterend uit de pre-colombiaanse tijd. Erg mooi om te zien, lijkt wat op Pamukele in Turkije. Na 3 uur lopen(geen 4 dus) waren we al weer bij de bus. Ons vermoeden is dan ook dat de gids dmv die steile levensgevaarlijke helling wat heeft afgesneden om tijd te winnen om het uur van vanmorgen in te halen.Ook het hoge looptempo wijten we daar aan. Na de lunch zijn we naar Ollantaytambo gereden. Daar is de grootste tempel (ruines) van de Inca´s. Heel veel trappen klimmen maar ook daar hebben we met de gids een hele toer gedaan. Na het verzamelen zou de bus ons naar het tentenkamp brengen. Een héle slechte weg en volgens mij niet voor bussen bestemd. We kwamen dus ook vast te zitten in een kuil. Iedereen moest de bus uit, kwam ie wat hoger, en kon hij toch doorrijden. Hilariteit alom! Bij het kamp aangekomen was het al bijna donker dus snel koppels gemaakt en kregen we een tent aangewezen. Best groot, een betonnen vloer met een soort bungalowtent erop en 2 gewone bedden erin. Ik en m´n slapie hebben eerst de tent geinspecteerd, resultaat: 1 vlieg (niet erg) en een pissebed die nu hemelt. We kregen een Pachamanca maaltijd aangeboden, zoals ze het vroeger klaarmaakte. Een gat in de grond met hete keien erin, daar ging het vlees op en daar weer keien overheen. Dan de aardappelen erop en weer een laag keien. Vervolgens de kruiden met verschillende lagen plastic. Zand erover en dan moest het zo garen. We kregen een houten broodplank en dmv een soort buffet kregen we het eten aangeboden. Het was denk ik maar goed dat we niet goed zagen wat we aten, het viel een beetje tegen. De kip was lekker. (nb er was geen electriciteit dus alles moest bij kaarslicht en/of zaklamp.) Na het eten zijn we maar gaan slapen maar eerst nog een inspectie vd tent. Resultaat: een mini-schorpioen! Ook die is met veel hilariteit gaan hemelen. Snel slapen, dan zien we in ieder geval geen beesten meer....
Vandaag (vrijdag) zijn we na een simpel ontbijt langs de spoorlijn naar het station gelopen. We zijn dus met de trein naar Aguas Calientes gegaan,het dorpje voor Maccu Pichu. Na 2 uur treinen snel naar het hotel gegaan en lekker gedouched want die was in het tentenkamp koud en veel hadden dus nog niet gedouched. ´s Middags waren we vrij maar er moesten nog souveniers gekocht worden (mijn laatste kans) dus dat maar gedaan.
Morgen dus naar Maccu Pichu, waarschijnlijk het hoogtepunt van deze reis. Het kan ook zijn dat dit mijn laatste verslag is, morgen kom ik heel laat in de avond op m´n bestemming aan en de dag daarna ga ik jungelen! (werkwoord dat ik heb uitgevonden heb deze reis) Grote kans dat daar geen internet is.
Mijn verslag wordt natuurlijk wel afgemaakt als ik de kans daar toe krijg...
Tot snel!
-
02 Oktober 2009 - 22:52
Hanneke:
ff hier reageren...
M´n hoogteziekte is helemaal over,heb tabletten geslikt. Meestal moet je lichaam aan de hoogte wennen en dat duurt een paar dagen. Je moet alleen naar beneden als de klachten niet minder worden. De groep is super! Iedereen kan met iedereen overweg er valt echt niemand buiten de boot en we hebben dan ook veel lol samen. Zelfs de reisleider is af en toe een beetje gek en doet met ons mee.
Doei! -
03 Oktober 2009 - 09:03
Adrie:
Hee wat een avonturen, maar je laat wel weer een moorddadige inslag van je zien om zomaar die insecten te laten hemelen.
Is er nog niemand gevallen van je groepje? ::)
Je maakt wel veel mee, zo een druk programma, heb je nog een week vakantie als je thuiskomt om uit te rusten of zo.
Ben erg benieuwd naar de foto’s en het volgend avontuur.
Groeten Adrie
-
03 Oktober 2009 - 12:09
Marijke:
Jij wilde toch graag naar Peru. Dat is dus niks voor mij. Hoge bergen, smalle paadjes. Ik zie mezelf al vallen. Je kent me hé . Wel mooi al die verhalen. Print ze voor jullie mam en pap, dan hebben ze morgen wat te lezen als René er naar toe gaat.Van vorige week hebben ze ook al gelezen. Dan weten ze ook dat het goed gaat..... nou de groetjes weer en tot volgende week.
Groetjes je oudste schoonzus (haha) -
03 Oktober 2009 - 14:42
Frank F.:
Je zult wel moeten afzien in Peru dat is duidelijk. Maar ja dan geeft het wel voldoening indien de mooie bestemming bereikt is (zoutmijnen). Veel plezier bij Machu Pichu en hopelijk toch nog een verslag hiervan.
Groetjes Frank -
05 Oktober 2009 - 20:55
Monique:
Kei leuk om weer een vervolgstukje van je verslag te lezen. Mooi dat je hoogteziekte over is!Want Machu Pichu moet echt helemaal je van hèt zijn... Ben benieuwd naar jouw beleving daarvan.
Groetjes,
Monique -
08 Oktober 2009 - 19:40
Marcus En Kaatje:
Ha die Hanneke effe stil vanuit onze kant!
Ja Hanneke, Kaatje heeft geen vakantie nodig dit jaar; ha ha heeft al genoeg avonturen beleefd hier in de Tulpenstraat!
Weer overstroming in de woonkamer, dus hadden de boot nodig om bij het ontbijt te kunnen!
Alle gekheid op een stokje, we waren je echt niet vergeten Hanneke en hebben je verslagen wel gelezen!
Wat een avonturen en wat we al eerder zeiden, waarschijnlijk ben jij ook nog wel aan uitrusten toe!
Zo zo toch nog met de tent op vakantie lezen we en dan roei je ook nog alle beschermde diersoorten uit (grapje)
Nou wel fijn dat de reisleider z'n gevaarlijke route uitstippeld om tijd te winnen...
Wel blij dat je het tot nu toe zonder al te veel ongemakken het er vanaf gebracht hebt al is het nu wel spannend omdat er vanaf 2 okt geen verslag meer is!
Dus zijn dd blij als we weer een teken van leven van je krijgen, want klopt het dat je op dit moment al bijna thuis bent! Goede reis en later..........
En gaan niks meer zeggen over de foto's want die zien we zeker nog wel een keer...oeps hebben we er nog iets over gezegd....
groetjes
Marcus en Kaatje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
