Laatste dag Ronda en dan naar Jerez de Frontera

Verslag Ronda 23 juni 2011!
Hiep hiep hoera; Dubbel feest; Marcus vandaag 42 jaar!
Marcus en Kaatje 9 maanden getrouwd.!

Onze eerste nacht in Hotel Maestranza in Ronda!
Kaatje had in ieder geval bijna de klok rond geslapen en ook Marcus had nogal wat slaap in te halen!
Nadat Marco de hele kleine verjaardagskaart bewonderd had die Karin in Maarheeze al gemaakt had via de pc met hulp van Mike en de felicitaties in ontvangst genomen had; zijn we richting het ontbijt gegaan. Erg rustig in het hotel en dachten dat we te laat waren.
Dat viel mee; andere gasten kwamen later binnengedruppeld. Na ruzie met het koffiezetapparaat
en verscheidene knopjes uitgeprobeerd te hebben; konden we uiteindelijk van onze koffie genieten!

We waren wel blij goed geslapen te hebben; want we merkten toch wel dat we onze batterij wat op hebben kunnen laden!
Wat wel heerlijk is; onder het ontbijt kun je mensen bestuderen en er gewoon openlijk over praten;
Want ze verstaan het toch niet! Het valt op dat het personeel gebrekkig Engels spreekt; dus het gehakkel van Kaatje valt niet op!
En Marcus; die kan doorgaan voor een echte Amerikaan / Engelsman of Duitser; maakt niet uit welke nationaliteit; alleen niemand heeft in de gaten dat hij een Nederlander is!!
En als hij zijn voornaam al noemt is het al aha die Marcus of die Marco; of dat hij een beroemdheid is; of dat ze hem al jaren kennen!
En wat ook opvalt en onze bekenden wel weten; Marco’s aaibaarheidsfactor is erg groot; d.w.z. een ieder wil hem aanraken; dus Kaatje moet nogal eens ingrijpen; anders komen we niet verder met onze rondreis!

En humor hebben de meeste Spanjaarden niet; ze zijn wel vriendelijk echter een grapje snappen
ze en waarderen ze niet altijd!

Na het ontbijt onze rugzak ingepakt; eerst hoedjes gehaald want die hitte op ons hoofd; dan hadden we denken we al na een uur een zonnesteek! Volgens mij hebben de Spanjaarden toch al gedacht dat we die opgelopen hadden; want we krijgen nogal snel de slappe lach!
En Marco was wel opgelucht dat we deze dag niet met de auto gingen; want eenmaal de auto de parkeergarage (kloof) uit; wat op zich al een wonder is; en dan nogmaals op goed geluk er weer in krijgen;
Laat maar even zitten; we gaan toch liever voor een zorgeloze vakantie!

Trouwens wel hartstikke leuke winkeltjes hier en voor ons erg verleidelijk; is maar goed dat we niet
zoveel mee kunnen nemen!

Na wat vloeibaar vocht en wat versnaperingen voor onderweg ingeslagen te hebben; bij de Spar (heeft in Nederland ook al eens bestaan; echter dat is geweest in onze vroege jeugd) en nog een toiletstop in ons hotel zijn we richting de indrukwekkende kloof El Tajo gegaan. Ronda behoort tot de mooiste steden van Zuid-Spanje en tot 1485 was de stad in Moorse handen en dat is in de oude
Binnenstad prachtig mooi te zien! In de 18 eeuw werd de brug Puente Nuevo (Spaans voor Nieuwe Brug) gebouwd om de 2 gedeeltes te verbinden. De bouw duurde 42 jaar; dus Marco’s nieuwe leeftijd!

Grappig was we niet in de gaten hadden dat al dat moois een gooi van ons hotel af was!
De avond ervoor hadden we net voor al dat moois; in een zoals nu bleek; in een vrij saai restaurantje gegeten!Het had ons dus zomaar kunnen overkomen dat we de verkeerde kant ingelopen waren en dus al dat moois gemist hadden. Waren blijkbaar niet de enigen die ineens door de prachtige bouwwerken overvallen werden. Dat merkten we aan de toeristen die er rond liepen en de ene na de andere bewonderenswaardige kreet hoorden we! Dit is bijna niet over te brengen op papier of op foto’s; Dit moet je gewoon 1 keer in je leven gezien en meegemaakt hebben!

Ook de rust en de kalmte die er heerst en ondanks het vele verkeer; lijkt het er niet op dat er luchtvervuiling bestaat! Normaal hebben we wel eens last van onze luchtwegen; nu nauwelijks of van de airco; in ieder geval geen smog!

Na een wandeling in het Moorse gedeelte en een ontmoeting met een lokale inboorling; die ons van alles vertelde! Hij legde ons van alles uit en wees erg druk met zijn handen en kwam steeds dichter bij Kaatje staan! Wij maar knikken en doen of we het begrepen; echter dat viel niet mee!
Wel wat Spaanse woorden uit onze toeristenboekjes gehaald en dat was grappig; want de man was wel verbaasd dat wij iets over zijn spontaniteit vertelde en hem in het Spaans onze dankbaarheid en
sympathie toonde!
Ja; zoiets raakt je dan zomaar diep in je hart en zo ontastbaar; echter dat hadden we voor geen goud willen missen! Dat doet meer als alle materiele rijkdom!

Nadat we onze vriend de hand hadden geschut vervolgde we de weg via de boog of the wel Arco de Felipe V. De enige ingang tot La Ciudad vanaf deze kant van de stad, waardoor het een belangrijke verdediging was. Daarna over de Romeinse brug Puente Romano en Puente Viejo Gebouwd in de 16de eeuw, mogelijk op de overblijfselen van een eerdere brug, was deze brug de verbinding tussen Mercadillo en La Ciudad tot de voltooiing van de Puente Nuevo eeuwen later.

Eenmaal over de brug zijn we terug naar boven gelopen (na wat foto-shoots) En zo nu en dan ook even gestopt en geschuild onder een boom vanwege de warmte.
Nadat we weer terug boven geklommen waren ontdekte we een straatje met leuke kleine restaurantjes. Eén daarvan trok onze aandacht en we hebben nog nooit zo lekker Tapas gegeten voor zo weinig geld. Bijna om je vingers bij op te eten echter hebben we deze nog nodig voor het verslag.
Op de binnenplaats was het eenvoudig maar binnen zag het restaurant er spraakmakende uit.

Nadat we de tapas met smaak hadden genuttigd zijn we weer teruggelopen over de boog brug naar het Moorse gedeelte van Ronda. Daar viel Kaatjes oog op een mooie handtas. En nadat we de gehele winkel op zijn kop hadden gezet en bijna alle tassen tevoorschijn hadden laten komen. Is er uiteindelijk een keuze gemaakt.Een mooie tas en SJIEK HE ! Zou Kelly zeggen!
Daarna wederom op pad naar Plaza Duquesa de Parcent. Nou een Par Cent kost het slechts voor twee glazen verse Jus….!
Op het plein bevind zich de kerk Iglesia de Santa Maria la Mayor. Een groot deel een 13de eeuwse Moskee. Verder nog de Museo del Bandolero, en het stadhuis. Marcus heeft nog een paar sinasappelen proberen te bemachtigen echter al schuddend met de boom(erg grappig gezicht) leverde geen beloning op!

De vermoeidheid sloeg in onze benen en zijn weer door de mooie straten van het oude gedeelte terug gelopen langs Plaza de Torres. Een van de oudste en een van de meest gewaardeerde van de stierenarena's. De Plaza de Toros in Ronda, Málaga is een van de oudste operationele arena's in Spanje. De arena heeft een diameter van 66 meter, omgeven door een passage door twee ringen van steen. De bouw van de arena begon in 1779 en eindigde in 1785. Het staat op de westelijke rand van Ronda, ongeveer twee blokken van Puente Nuevo en de kloof El Tajo. Pedro Romero is een bekende stierenvechter die er vaak heeft gevochten.

Onderweg kwamen we nog een non tegen die het klooster aan het schilderen was, en soort Mc Paard drive-in. Je kan blijkbaar al zittende op een paard daar een biertje nuttigen.
Eenmaal in het hotel aangekomen hebben we ons opgefrist en ons even ten ruste gelegd.
Ook de spullen bij elkaar gezocht omdat we de volgende dag weer moesten vertrekken.

De auto hebben we ook mm bij mm naar boven geduwd. Zodat we klaar stonden voor vertrek.
Om te zorgen dat we er goed uit konden rijden hebben we stiekem wat pionnen geplaats zodat we de ruimte hadden. (Hadden ze denk ik klaar gezet voor ons)

Daarna was het tijd voor een feest maaltijd. In een straatje aangekomen proberen de Spanjaarden je te vangen met een visnetje. Althans ze hengelen je naar binnen maar gelukkig niet zo erg als in Turkije of in Griekenland.
We waren even gestopt voor het lezen van de menu kaart en spraken daar een jong ander Nederlands stelletje die erg enthousiast waren over de kwaliteit van het eten.
Twee vrolijke obers hete ons welkome en Kaatje benadrukte nog even op de verjaardag van mannetje Marcus.

Even leek het ze niets te doen maar vrolijk kwamen één voor één ons bedienen.
Ons oog viel op Paella en wauw ze kwamen met een schaal aan alsof we de hele straat te eten moesten geven. Tijdens het na binnen schuiven van onze maaltijd en het slachten van menige vissoort hebben we even geluisterd naar de 2 medelanders die vast hadden gezeten in een lift voor ongeveer 15 minuten. Een spannend verhaal met gelukkig een goed einde.
Nee het ging niet ongemerkt voorbij dat Marcus 42 was geworden want kort na ons hoofdgerecht galmde luid een verjaardag lied. En de hele straat zong mee. HELP!
We sloten ons diner af met een assortiment aan toetjes, ook erg lekker. En kregen van het huis nog een flesje champagne aangeboden. En nee deze keer was Kaatje niet teut ook niet in combinatie met de Sangria. Hebben we het netjes omschreven???

Nou het ging echter wel iets anders. We hebben er een ongelooflijke knoei partij van gemaakt. Als we binnen hadden gezeten dan hadden ze het restaurant moeten restaureren.
Wat zag onze tafel er uit. De Kreeft heeft Kaatje werkelijk opnieuw vermoord en een straal van sap vloog over de tafel. De servetten hebben ze wel 3 keer moeten vernieuwen. Een slacht partij.
Tijdens het nuttige van het toetje hadden we ook een probleem, de lepel paste er niet in dus weer een andere lepel werd gehaald. We waren de enige nog in het restaurant maar hadden meer werk met ons als met een restaurant vol.
Ja dan moet je maar niet zeggen dat je dingen met je vingers mag eten hahaha…..

Maar de obers bleven vrolijk en sloten dan ook gelijk nadat we afscheid hadden genomen de deuren.
Lekker gezellig en een super verjaardag. En werkelijk ons kapot gelachen, wat een avond.

Voordat we richting ons hotel zijn gelopen hebben we nog wat nachtfoto’s geknipt van de brug Puente Nuevo. Daarna toch in bed gedoken, even napraten over de dag en oogjes dicht.
Dat doen we nu ook weer, we hebben om en om stukjes van het verslag getypt en schamen ons dat we wat achter lopen (Ja hoor jullie denken geen wonder met zulke verhalen).
Ondertussen is het kwart over 1 uur hier in Sevilla en vertrekken in het verslag de volgende dag naar Jerez de Frontera….

Mensen tot morgen en hoop dat jullie de foto’s mooi vinden.
Ze zijn niet alleen van Ronda maar kunnen ze nog niet koppelen aan andere locaties daar we die nog niet hebben beschreven……

Groetjes en tot snel
Marcus en Kaatje (vanuit Sevilla)