dag 13 - Yosemite naar San Francisco

Zoals jullie al gemerkt hadden was het vorig verslag wat korter dan normaal. We hadden gisteren zo’n lange tocht voor de boeg en met alle bezienswaardigheden had Ani nog maar weinig energie over voor het verslag. We hebben nog wel s’avonds (onze tijd) jullie reacties gelezen en zelf wat reacties geplaatst dus dat maakte het verhaal alsnog compleet.

Gisteren was het even zoeken naar een eetgelegenheid. In Oakhurst schijnt chinees nogal populair te zijn (gezien de hoeveelheid restaurantjes) maar daar hadden we niet zo’n trek in, Chinezen hadden we al zat gezien in Las Vegas en om ze nu ook nog op te eten……daarbij moesten we nog bekomen van onze groene Snickers. Onze keuze is deze keer dus maar op een pizzeria gevallen, nadat we het bijna het dorp uit waren gelopen. (Trui: en dat heeft wel wat moeite gekost om ze lopend mee te krijgen, terwijl we al de hele dag in de auto hebben gezeten)

Wederom was het dorp een goed decor voor een griezelfilm gezien de mensen die daar rondlopen. Ergens in het donker aan de overkant van de straat zaten wat gedaantes bij een kerkhofje en een spookkerk. Op de terug weg zijn we er nog langs gekomen en 1tje vroeg nog of we een dream catcher wilde kopen. (dit is een indiaans mobile wat je boven je bed moet hangen om bozen dromen te vangen). We keken elkaar aan en zeiden later; “ik denk dat je niet wilt weten wat voor nachtmerrie je krijgt als je die gast in het licht had gezien.”

Bij de pizzeria kwamen we een paartje tegen die we bijna elke dag van de vakantie zijn tegengekomen. Ze maken dezelfde reis als ons. Tijdens het wachten op onze pizza’s hebben we even met hun gebabbeld, ze waren al in het Yosemite park geweest wat voor ons vandaag om het programma stond tijdens ons route naar San Francisco. Onze pizza’s kwamen er aan en zoals we al gewend zijn waren deze weer super groot. Ani en Trui hadden een Hawaï pizza en Frodo iets met goed gepeperde salami en dat was s’morgens wel te merken want de wc bril is er bijna door gesmolten.

Na het nuttigen van de pizza’s zijn we met z’n 5en terug gelopen. Het Nederlandse stelletje zaten tenslotte in het zelfde hotel. Trui en Frodo hebben de route van Yosemite National park nog even doorgenomen en dat Ani bijna de tweede keer in onze vakantie onze televisie ontregeld had was hij al snel in slaap gevallen.

S’morgens hebben we vervolgens weer ontbeten, een wederom simpel ontbijt en voor het eerst was het fris in de morgen. Nadat we alles naar binnen hadden gewerkt zijn we terug gelopen naar ons hotel. Onderweg kon je zo nog een beetje naar binnen kijken bij wat andere hotel bezoekers die er nog een grotere puinhoop van konden maken als wij. Bij 1 kamer stond zelfs een doos latex handschoenen voor de raam. We keken elkaar aan want Ani en Frodo hadden die avond daarvoor gezien wat er binnen op de bedden lagen. Twee vrouwelijke schoonheden van zo’n 160 kg per stuk. Waarschijnlijk familie van die koe die we een paar dagen geleden hebben opgegeten. Goed we wilden dus echt niet weten waar ze die handschoenen voor nodig hadden of hebben gehad.

Daar we vroeg op waren zijn we ook op tijd aangereden richting het Yosemite National park waar we wederom dikke bomen gingen bezoeken in een prachtig natuurpark. Eenmaal aangekomen hebben we de auto geparkeerd en zijn we voor onze eerste bezienswaardigheid te voet door gelopen. (Trui: en ze gingen nu zonder mokken lopend mee !!! Wauwwwww!) We wilde tenslotte de grizzly giant zien. Een boom zo dik dat 30 mensen hand in hand nodig had om 1 keer de omtrek van de boom te halen. Na een prachtige wandeling door dit natuurschoon gebied, zijn we onderweg nog even gestopt voor een eekhoorn families die aan het vechten waren om een grote dennenappel. De beesten stoorde zich totaal niet aan ons en rende steeds maar heen en weer voor onze neus. Super grappig gezicht hoe die beesten met hun stoffer-wisser-staarten hun spelletje aan het spelen waren zodat wij de nodige plaatjes konden schieten. Nadat we al diverse giant tree’s (gigantische bomen) hadden gezien kwamen we eindelijk aan bij de dikste van allemaal, de zogenaamde grizzly giant. Ongelooflijk indrukwekkend en wederom niet te beschrijven. Vandaar zijn we weer terug gelopen naar de auto waar Frodo de route vervolgde. Eenmaal aangekomen bij de watervallen waarvan we niet wisten of we ze zouden bezoeken (daar we de tip hadden gekregen dat ze wat minder spectaculair waren nu ze droog stonden) zijn we toch maar even een kijkje wezen nemen om het met eigen ogen te zien. De route er na toe leverde nogal heftig discussie op tijdens de rit. Ani en Trui waren het niet eens waar we heen moesten rijden en Frodo zat achter het stuur af te wachten waar heen hij moest rijden. Links , Rechts nee hier rechtdoor, parkeerplaats hier! Nee daar parkeren ! En na en tijdje had iedereen het wel even gehad. Even later hebben we de route weer vervolgd en zijn we via het park op weg naar ons hotel in San Francisco. Een hele rit te gaan daar we niet gelijk om een autobaan zitten maar eerst via vele bergwegen nu eindelijk wat opschieten. Ondertussen heeft Ani weer even het stuur overgenomen en kan Frodo het verslag typen. Trui doet haar verslag-je (zoals jaren in een schriftje op hotel kamer). Afwachtend wat we daar tegen zullen komen want het is tenslotte weer een grote stad hier in de USA. En hopelijk zijn de stemmetjes in Trui’s hoofd verdwenen en zitten er bij Ani geen beestjes meer in z’n bed.

Supplement: Vlak voor San Francisco werd de weg steeds drukker en Frodo had het erg druk met kijken overal. De auto’s vliegen je letterlijk links en rechts om de oren. Dankzij de “never lost” (tom tom) bleven we op de goede weg en gingen we de eerste brug over, de Oakland Bay Bridge. Na het betalen van de tol a 4 dollar ging het stapvoets verder. Onderweg passeerden we nog Treasure Island maar een schat hebben we niet gevonden. Het hotel ligt er vlakbij en eenmaal aangekomen moesten we eerst de auto leeghalen zodat de parkeerboy onze bolide kon parkeren. Dat duurde wel even want het is een grote zooi in de auto. Alles werd weer geïnstalleerd en de bedden getest door Frodo door er op te springen want blijkbaar zijn het trampolines. Ook het bed van Trui werd getest en nadat zijn hoofd bijna contact maakte met het plafond kwam hij ongelukkig op de vloer terecht waardoor hij uitgleed en viel! Trui helemaal in een deuk want zoals misschien niet iedereen weet gaat tussen ons 3en altijd de discussie wie er meer valt, mannen of vrouwen. Het bewijs is er nu……… Nu zijn we klaar om een hapje te gaan eten dus hier laten we het bij voor vandaag, morgen weer een nieuwe dag en een nieuw verslag.(Frodo: Uitglijden is niet het zelfde als vallen hahaha, maar er is geen leed geleden)